Wat ik nog zeggen wou

Wat ik nog zeggen wou schrijft geestelijke nalatenschappen voor wie niet lang meer te leven heeft. Journalist Eveline Coppin interviewt mensen over hun inzichten, keerpunten, houvasten en bijzondere herinneringen. Ook de dood komt ter sprake: hoe zien ze hun afscheid, zijn ze bang om te sterven, hoe willen ze herinnerd worden? Door taal te zoeken verliest hun pijn immers aan kracht.

Hun diepste kern krijgt vorm in een boek met foto's. Dat kan dienen om in gesprek te gaan met wie hen lief is en is voor de nabestaanden een tastbare herinnering. Uit onderzoek blijkt dat het essentieel is dat stervenden expliciet verwoorden dat ze iemand graag zien, omdat geliefden soms ‘mis’ interpreteren wat niet werd uitgesproken. Zo’n boek komt trouwens niet alleen de verbondenheid met hun omgeving ten goede, maar ook die met henzelf. Want door achterom te kijken en te focussen op het positieve dat ze in de wereld zetten, accepteren ze makkelijker hun einde en gaan ze met een beter gevoel dood.